Dzieci pluskały się w płytkiej wodzie, a rodzice pilnowali ich, siedząc w pobliżu. Ciągle rozlegały się okrzyki: „Mamo, popatrz na mnie!", „Tato, zobacz!". Bryce pomyślał, że nie może się doczekać, by Karolina zaczęła tak wołać. Na razie była przez wszystkich podziwiana, kiedy ubrana w pomarańczową kamizelkę ratunkową unosiła się na wodzie, siedząc w kolorowym gumowym kole. Katey przytrzymywała ją jedną ręką, więc dziewczynka bez obaw zażywała kąpieli z innymi dziećmi.

Wyczuła, że stojący za nią hrabia szykuje się do zadania śmiertelnego ciosu.
Z każdą chwilą była bardziej wzburzona. Jak mogła nie dostrzec, co się wokół niej dzieje? Nie przygotować się na nadchodzący atak? Słaby, bezwolny Philip był idealnym celem.
Tym razem Lucien się zawahał.
czym zajął swoje zwykłe miejsce.
widział, że przyjaciela coś dręczy. Czekał cierpliwie. W końcu Robert odchrząknął.
nieskładną odpowiedź i łzy.
- Tego nie powiedziałem.
się wyspać.
Kilka minut później byli już na zewnątrz. Karolina zajadała krakersy. Klara uznała, że mała zjadła już wystarczająco dużo, wyciągnęła więc rękę, by zabrać jej pudełko.
Rose za stratę czasu.
- Ufa ci - powiedział, widząc, jak mała się do niej przytuliła. - Następnym razem skorzystaj z łazienki przy mojej sypialni. Jest tam większa wanna.
lowego ramienia, przymocowanego do długiego kabla.
należało pokonać określone etapy, a on je pominął... o ile w ogóle brał pod uwagę takie
nauki. Później pracowałam jako guwernantka albo dama do towarzystwa. A teraz jestem tutaj

18
matką. Nieraz myślała, patrząc na swoją pociechę, że warto było
– Dzień dobry. Czy mógłbym porozmawiać z szefem? Jest gdzieś tutaj?
To naprawdę świetna historia. Trzyma w napięciu.
Luke uśmiechnął się ponuro. Wreszcie, po latach, znalazł się na literackim
na kolanie.
bólu.
strach pokazuje, jak bardzo jesteście związani z Emmą. Staliście się
Wie, że go nie dostanie, jeśli coś małej zrobi. – Ujął jej dłoń. – Odzyskamy
Grace chyba wreszcie zasnęła. Laura patrzy na jej spokojną śliczną buźkę i nie porusza się, dopóki oddech dziewczynki się nie wyrównuje. Odczekuje jeszcze chwilę, wstaje ostrożnie, idzie na palcach do drzwi i wymyka się na korytarz.
- Najpierw posprzątasz ten bałagan. - Wskazuje głową podłogę zasłaną fragmentami puzzli.
zapach. Czuła, że jest podniecony.
domu.
córki, jakby ich w ogóle nie usłyszał. Teraz, późnym popołudniem,
Tuliła jego głowę, doświadczając siły jego mięśni.